Sobota, 09 listopad. Imieniny Usryna i Teodora.
*** UWAGA!!!  Wpłaty za wywóz śmieci należy regulować na indywidualny nr konta ***
Komunikat Urzędu Gminy:
Jesteśmy gminą miejsko - wiejska, położoną na terenie powiatu konińskiego. Naszą misja jest wspieranie rozwoju rolnictwa oraz tworzenie dogodnych warunków do rozwoju gospodarczego dzięki położeniu przy autostradzie A - 2.

Historia

News

Historia

Pomnik Kazimierza Wielkiego

Golina znana jest od XIV.  22 stycznia 1362 roku król Kazimierz Wielki wystawił dokument lokacyjny dla miasta i do dzisiaj uważa się go za ojca miasta. Centralny plac Goliny nosi jego imię, a dla upamiętnienia lokacji w 1989 roku ustawiono pomnik króla Kazimierza Wielkiego. 
Najstarsza wzmianka pochodzi  z 1338 roku i mówi iż było to miasto prywatne należące do rodu Golińskich, następnie do Żychlińskich. 
 
Nigdy nie rozwinęło się  w znaczniejszy ośrodek miejski.
 
Na wojnę z Krzyżakami  w 1458r. zobowiązane było wystawić 3 piechurów.
W 1579r.w mieście funkcjonowało już około 20 rzemieślników, w tym 6 gorzelników i 3 rybaków.
 
Rozwój Goliny został zakłócony wielkim pożarem w 1611 roku, który zniszczył prawie całe miasto. Kroniki podają, że siedem lat po tym nieszczęściu w mieście stało tylko 17 domów i 5 rzemieślników. Po wojnach szwedzkich, wojnie północnej na terenie gminy osiedliła się ludność z Niderlandów, dlatego dwie wsie nazywają się Myśliborskie i Węglewskie Holendry. 
 
Do rozbiorów Polski Golina administracyjnie była położona w województwie kaliskim. Przed II rozbiorem Polski na ziemie zachodniej Rzeczpospolitej wkroczyły wojska pruskie i zajęły również Golinę. Po podpisanym porozumieniu rozbiorowym 23 stycznia 1793r. Golina jako część Wielkopolski znalazła się pod panowaniem pruskim (liczyła tyllko 618 mieszkańców). W latach 1807-1815 miasto było w Księstwie Warszawskim a od 1815 roku w Królestwie Polskim. Car zmienia nawę województwa na gubernie. Golina w ramach tych zmian znalazła się w gubernii kaliskiej a w powiecie konińskim.
 
Rozbiory negatywnie wpłynęły na rozwój miasta, pod panowaniem rosyjskim utraciło ono swoją pozycję. Mimo ciągłego przyrostu mieszkańców Golina w latach 1890-1921 straciła status miasta.
 
Rolniczy charakter terenu przyczynił się do rozwoju przetwórstwa. Funkcjonowały już wtedy: garbarnia, olejarnia, młyn, browar i gorzelnia.
 
Po odzyskaniu niepodległości, staraniami ówczesnych władz, przywrócono Golinie prawa miejskie. W okresie II Rzeczpospolitej zanotowano rekordowy wzrost ludności do 3200 mieszkańców w 1939 roku.
 
W mieście zamieszkało dużo ludności pochodzenia żydowskiego, znajdując tu sprzyjające warunki do życia i rozwoju.